15.03.2013

 

 

На дадатковых вясновых вакацыях група вучняў 2 «Б» (беларускамоўнага) класа пачатковай школы № 34, іх бацькоў і сяброў правяла тры незабыўныя дні ў гасцях у польскіх фермераў у Тлушчцы, што за 70 кіламетраў ад Берасця. Запрасілі дзяцей па вельмі простай прычыне: памежны культурна-сямейны абмен магчымы толькі паміж носьбітамі розных культур, у дадзеным выпадку польскай і беларускай, а 2 «Б» ПШ

№ 34 – адзiны клас у Берасці з беларускай мовай навучання. Дзеткам і іх бацькам ёсць чым пахваліцца і ёсць што расказаць аб нашай Беларусі. Культурна-сямейную сустрэчу арганізаваў солтыс Тлушчца Кшыштаф Вэнгжыняк супольна з радай бацькоў 2 «Б».

 

Бацька другакласніцы Насты Ілля Кудзінаў расказвае пра свае ўражанні:

 

«Па прыездзе ў сям?ю адразу кінулася ў вочы адкрытая ветлівасць усіх членаў сям?і, Катажына і Шымон адразу запрасілі ў дом, дзе нас ужо чакала гарачая гарбата. Дзеля таго, што час нас падганяў, мы выехалі ў бібліятэку, дзе нас ужо чакаў смачны абед, прыгатаваны ў хатніх умовах, ветлівыя гаспадары пастараліся на славу, так смачна бывае толькі ў бабулі ў вёсцы. Солтыс, вельмі высокі і лагодны чалавек, сказаў прамову, для таго каб пачаць гутарку, але гэтага ўжо і не патрабавалася, размова пайшла сама сабой. Усё ж такі Брэст - горад пагранічны, і польскую мову разумеюць амаль усе, ды і беларуская мова апынулася цалкам прыдатнай для паразумення.

 

Пасля абеду ўсе перабраліся ў мясцовую школу, дзе для дзяцей ужо былі падрыхтаваныя цікавыя заняткі, кожны мог выбраць сабе што-небудзь па душы, хтосьці ўпрыгожваў велікодныя яйкі, хтосьці шыў мяккія цацкі, і тут ужо было немагчыма адрозніць, хто з дзяцей прыехаў з Брэста, а хто ўвесь час жыў тут, бо дзеці - гэта проста дзеці, яны ўсе аднолькавыя. Раніцай нам падрыхтавалі сюрпрыз: паездку па лесе на санях, дзеці былі проста ў захапленні. Казачны зімовы лес і запрэжаная двойка з бразготкамі. Пакуль дзеці каталіся па лесе, дарослыя распалілі вогнішча, як толькі дзеці прыехалі - дык адразу схапіліся за шампуры з сасіскамі, і хлеб, і калі здавалася, што ўсе ўжо наеліся, прывезлі традыцыйную польскую страву “бігас”. Дзякуючы таму, што вакол была надзвычай прыгожая прырода, уражанні ад паездкі застануцца на доўгія гады».

 

«Хто не вандраваў, той нічога не бачыў! – дзеліцца ўражаннямі маці другакласніка Францішка Маргарыта Вялічкіна. - Калі мы спыталі дзяцей, што ім найбольш спадабалася, атрымалі адказ: “Усё!” Нам спадабаўся ўклад жыцця ў сям?i, у якой мы жылі. Там увогуле ў сем?ях шмат дзяцей, якія сябруюць і дапамагаюць адзін аднаму. Кожнае другое дзіцяня ў сям?і спявае альбо танцуе ў народным гуртку. Асаблівую падзяку выказваю кабетам, якія смачна гатавалі, а яшчэ добра спявалі, апранутыя ў народныя строі. Са свайго боку мы таксама паспрабавалі заспяваць нашы беларускія песні: "Цячэ вада ў ярок", "Касіў Ясь канюшыну", "У суботу Янка ехаў ля ракі". Разам вучыліся танцаваць “Паланэз”. Калі мы ехалі ў госці, мы ведалі, што будзе добра, але мы нават здагадацца не маглі, што можа быць аж так добра, і спадзяёмся на працяг нашага сяброўства. Мы ведаем, што берасцейскія ўлады зацікаўленыя ў нашай ініцыятыве па прасоўваньні беларускай культуры і міжнароднага сяброўства ў Эўразвяз і будуць усяляк спрыяць ва ўмацаванні сяброўскіх стасункаў беларусаў з замежнымі краінамі».

 

Берасцейскiя школьнiкi ды iх бацькi падчас вiзiту да польскага фермера.